Chrzest

CHRZEST

Sakrament wtajemniczenia chrześcijańskiego

(KKK 1213) Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: „Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie”

Jest pierwszym i najważniejszym sakramentem. Chrystus Pan poucza:

Jeśli ktoś się nie odrodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego (J 3, 5)

Chrzest dziecka winien się odbyć wkrótce po jego urodzeniu, w kościele parafialnym, zasadniczo podczas Mszy świętej niedzielnej.

Jeżeli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, należy je ochrzcić natychmiast po urodzeniu. Może tego dokonać każdy człowiek, jeśli ma intencję czynienia tego, co czyni Kościół, polewając głowę dziecka wodą i wypowiadając słowa: „ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Po wyzdrowieniu rodzice przynoszą dziecko do kościoła, by w osobnym obrzędzie przedstawić je Kościołowi, otrzymać błogosławieństwo i spisać akt chrztu.

Rodzice zgłaszają dziecko do chrztu w biurze parafialnym na dwa tygodnie lub najpóźniej na tydzień przed ustalonym dniem udzielenia tego sakramentu. Przynoszą:

1. wyciąg aktu urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego,
2. świadectwo zawarcia sakramentalnego małżeństwa (jeżeli zawarli je poza parafią)
3. dane personalne kandydatów na rodziców chrzestnych
4. zaświadczenie kandydatów na rodziców chrzestnych z ich parafii, że mogą nimi zostać (jeśli mieszkają w innej parafii niż ta, w której ma odbyć się chrzest).

Dla każdego dziecka należy wybrać przynajmniej jednego chrzestnego (zwyczajowo wybiera się dwoje chrzestnych: matkę i ojca, stawiając im poniższe wymagania, ale wystarczy tylko jedna osoba – matka chrzestna lub ojciec chrzestny). Reprezentuje on Kościół i ma w razie potrzeby wspierać rodziców w religijnym wychowaniu dziecka. Stąd winna to być osoba, która:

1. posiada wystarczającą dojrzałość,
2. ukończyła 16 lat,
3. sama jest ochrzczona, przyjęła sakramenty Eucharystii i bierzmowania,
4. należy do Kościoła katolickiego i prowadzi życie zgodne z wiarą (wyklucza się: osoby żyjące w niesakramentalnym związku małżeńskim, młodzież nieuczęszczającą na katechizację).

Opinię wystawiają proboszczowie parafii, do których należą rodzice chrzestni. Ojciec chrzestny nabywa dla dziecka świecę chrzcielną, zaś matka chrzestna symboliczną białą szatę.

Rodzice naturalni i rodzice chrzestni winni przygotować się do chrztu dziecka przez udział w katechezie przygotowawczej, przystąpienie do sakramentu pojednania i Komunii św.

Podczas chrztu główną rolę spełniają rodzice dziecka: publicznie proszą o jego chrzest, kreślą znak krzyża na jego czole, wyrzekają się szatana i składają wyznanie wiary oraz otrzymują specjalne błogosławieństwo.

Przyjęcie urządzane dla najbliższych z okazji chrztu dziecka winno odbywać się w atmosferze wzajemnej życzliwości i bezwzględnej trzeźwości.

Po udzieleniu chrztu rodzice dziecka mają obowiązek umożliwić mu poznanie Boga, nauczyć modlitwy, posyłać na katechizację i przygotować do przyjęcia sakramentów Eucharystii i bierzmowania.